Sint-Pieter en Sint-Pauluskerk

Het werk aan de Sint-Pieter en Sint-Pauluskerk werd in 1670 begonnen. Ze was oorspronkelijk door de jezuïeten gewijd aan Sint-Ignatius en Sint-Franciscus-Xaverius. Na de opheffing van de jezuïetenorde in 1773 vroeg de parochie van Sint-Pieter-en-Paul om er haar parochiekerk van te maken. De officiële naam van de kerk is Sint-Petrus en Sint-Paulus op visitatie bij de Heiligen Sint-Ignatius en Sint- Franciscus-Xaverius. Verkort is dit de Sint-Pieter en Sint-Pauluskerk. Het interieur is rijk versierd. Naast het indrukwekkende achttiende-eeuwse altaar, de preekstoel en de schilderijen, zijn er de veertien ingebouwde biechtstoelen, een fijn staaltje van Mechelse houtsnijkunst. Volgens de legende telde de kerk zoveel biechtstoelen omdat ze vlak bij de Veemarkt lag en er bij het verkopen van vee volop werd gelogen en bedrogen. De echte reden? De Sint-Pieter-en-Paulkerk was oorspronkelijk een pelgrimskerk en er waren veel relieken te vinden. Als je die wilde aanraken, moest je vrij van zonden zijn.

De preekstoel uit eikenhout werd rond 1700 vervaardigd door Hendrik Frans Verbruggen, een telg uit een vooraanstaand Antwerps beeldhouwersgeslacht. Verbruggen was een specialist in barok kerkmeubilair. De preekstoel is opgevat als één groot beeldsnijwerk. Op de wereldbol onderaan zijn de vier tot dan toe erkende werelddelen voorgesteld door menselijke figuren met passende attributen. Zij dragen de kuip van de preekstoel, die versierd is met de attributen van de vier evangelisten en met vier medaillons met beeltenissen van jezuïetenheiligen. Twee engelen ondersteunen het klankbord, de houten luifel bovenaan die de stem van de priester versterkt. De preekstoel moest de gelovigen duidelijk maken dat jezuïeten het ware geloof beleden en dat verspreidden over de hele wereld. Het is vooral het topwerk van Verbruggen dat indruk maakt.

Meer info vind je op https://www.vlaamsemeestersophunplek.be/nl