Bels Lijntje verdwenen grensstation

In 1867 reden de eerste treinen tussen Turnhout en Tilburg. Het Bels Lijntje heeft niet gebracht wat er van werd verwacht. Al in 1934 werd het reizigersvervoer gestaakt. De laatste goederentreinen reden in 1973. Toch is de betekenis van de spoorlijn voor de streek niet te miskennen. De laatste 25 jaar is het Bels Lijntje een gekend toeristisch fietspad. Anderhalve eeuw Bels Lijntje wordt aangegrepen om het spoorverleden weer tastbaar te maken. Routeschildjes herinneren je de volle 30 km aan de spoorlijn en maken ook duidelijk wat er allemaal aan spoorverleden was (en nu nog te zien is). Om de lijn Antwerpen-Roosendaal deels te ontlasten vond in 1906 een grote uitbreiding plaats tussen de twee grensstations Weelde en Baarle-Nassau. Midden in de heide werd een majestueus station uit de grond gestampt. Omdat de voorzieningen in dit station veel uitgebreider waren dan het station Weelde-Merksplas, moest er ook meer personeel gehuisvest worden. Samen met het nieuwe station, dat deels op Belgisch, deels op Nederlands grondgebied gelegen was, verschenen er dus talrijke woningen. Het grensstation werd 1959 gesloopt, maar er zijn nog allerlei bouwkundige relicten van het emplacement terug te vinden. Ook de woningen van het personeel zijn nog bewaard. Vrijwilligers vanuit de heemkundekringen aan beide zijden van de grens hebben er het afgelopen jaar voor gezorgd dat het meer dan 350 meter lange perron weer perfect zichtbaar is. Om bezoekers een idee van de grootsheid van het station te geven, worden er een aantal monumentale spanten terug geplaatst. Ook de draaischijf waar de Nederlandse locomotieven keerden, spreekt door hun inzet weer tot de verbeelding.