The End

Decennia geleden vernietigde een milieuramp de aarde, waardoor Moeder, Vader en Zoon opgesloten zitten in hun vorstelijke bunker. Vastberaden om een zo normaal mogelijk leven te leiden, klampen ze zich vast aan de dagelijkse rituelen. Maar voor Zoon, die het daglicht nooit gezien heeft, beginnen er vragen op te komen. Dit wordt verergerd door de komst van een vreemdeling, Meisje, die hun gelukkige routine overhoop gooit. Naarmate de spanningen toenemen, begint hun ogenschijnlijk idyllische bestaan af te brokkelen.

Commentaar

Een post-apocalyptische musicalfilm die misschien vanuit een erg cliché startpunt vertrekt, maar toch hele unieke en vooral gekke kanten uitgaat. Joshua Oppenheimer (The Act of Killing) brengt een hele hoop vakmanschap met zich mee, en een uitgelezen gevoel voor toon, ritme, tempo en gevoel. Tilda Swinton (The Room Next Door) is daarnaast volledig op haar plek als de manipulatieve, angstige Moeder. Toch zijn het vooral jonge talenten Georgy MacKay (1917) en Moses Ingram (The Tragedy of Macbeth) die al dansend, zingend en springend het kloppende hart van deze kleurrijke, absurdistische ''einde van de wereld''-film vormen.