SIEM REAP

Wishin' I Was Fishin'Siem Reap is het soloproject van Gilles Demolder (bekend van Oathbreaker en Wiegedood). Samen met Wim Coppers (Wiegedood, Crouch) en Jasper Hollevoet (Ventilateur) verkent hij thema’s als mannelijkheid, familie en relaties. Dat gebeurt in een trage, intense en warme sound die doet denken aan bands als Spain, The Microphones, Codeine en Slint.Na het uiteenvallen van Oathbreaker en een stukgelopen relatie begon Demolder nummers te schrijven die nergens anders pasten. Met enkel een laptop en goedkope microfoons ontstond Siem Reap en het zelf opgenomen debuut Now What? (2023). Lo-fi, pijnlijk direct en biechtend in toon, klonk het als een mengeling van dagboekfragmenten en dronken voicemails — een meedogenloos eerlijke blik op de ruïnes van zijn twintiger jaren.In 2025 verschijnt opvolger Wishin’ I Was Fishin’, dit keer uitgebracht op zijn eigen label Heimlich Manoeuvres. De intimiteit blijft, maar het geluid opent zich: rijker, dynamischer en voller dankzij de bijdragen van Coppers (drums) en Hollevoet (bas). De nummers blijven geworteld in confessional songwriting en vervormde folk, met Demolders droge gevoel voor humor als rode draad.De songs van Siem Reap zijn geen klaagzangen, maar wrang-komische verhalen die schipperen tussen humor en verdriet. Demolder zet zichzelf neer als antiheld — met veel zelfspot en eerlijkheid — en schrijft over trauma, relaties en alledaagse absurditeit.Het klinkt minder zwaar dan zijn metalverleden, maar de intensiteit blijft, dit keer verpakt in vreemde beelden, nachtelijke monologen en een wrange glimlach die de spiegel voorhoudt. Support: Ignatz Ignatz is het alter ego van de Belgische muzikant Bram Devens. De naam komt uit de Krazy Kat-strips van George Herriman (1910), waarin Ignatz de muis graag bakstenen naar Krazy Kat gooit – iets wat Krazy Kat als liefde ziet. Ignazt komt zijn nieuwe plaat voorstellen die uitkomt in januari ‘I don’t know’ Devens neemt die naam aan voor zijn eigen stapel “bakstenen”: sobere, emotionele songs vol effecten, tapeslijtage, improvisatie en spontaniteit. Zijn muziek vertrekt uit een minimale folkbasis, doet denken aan V.U. of Henry Flynt, maar klinkt omgekeerd en losgezongen, met ruwe versieringen, verstrengelde loops en een stem die wegzakt in een gebarsten drawl.Naast zijn solowerk speelde hij met de band De Stervende Honden, die begin 2023 stopte met optreden.