Nicola Boud & Anthony Romaniuk, Brahms’ klarinetsonaten & 3 Intermezzi, opus 117

Wie Brahms enkel kent van zijn grandioze orkestmuziek, moet beslist kennismaken met de intieme kant van zijn muzikale persoonlijkheid. Het mooist is misschien wel de kamermuziek die hij op latere leeftijd componeerde, waaronder de vier meesterwerken die Brahms schreef voor klarinettist Richard Mühlfeld – alias 'Fräulein Klarinette'. De twee Sonaten, opus 120, gloeiend van melancholie, warme kleuren en langoureuze melodieën die zich genoeglijk in je oren nestelen, ontstonden in 1894 tijdens Brahms' laatste zomerretraites in Bad Ischl.
In AMUZ neemt Nicola Boud hiervoor haar klarinet ter hand. Pianist Anthony Romaniuk laat ze in dialoog treden met Brahms' 3 Intermezzi, opus 117: "Wiegeliedjes voor mijn verdriet", aldus Brahms, waarin de componist worstelt met de herfst van zijn leven. Met hun eigenzinnige kijk door een historische lens onthullen de musici Brahms’ ware genie.