Literair aperitief met Sofie Delporte

Sofie Delporte (1980) studeerde geschiedenis en werkt als bibliothecaris, zo ongeveer de leukste job ter wereld, vindt ze zelf. Ze schreef eerst kortverhalen bij het Gentse Schrijverscollectief. Na een lezing door Alain Remue, hoofd van de Cel Vermiste Personen, besloot ze zich aan een misdaadroman te wagen. Vijf jaar werkte ze aan haar thrillerdebuut 'Ik kan je redden' (2023), een misdaadroman met de eigenzinnige inspecteur Olivia Leroy van de Cel Vermiste Personen in de hoofdrol. Het boek werd meteen enthousiast ontvangen door lezers en recensenten. Het ontving de Thrillzone Award voor beste Nederlandstalige thrillerdebuut en stond op de shortlist voor de Knack Fred Braeckman Award en de Hebban Award voor beste thriller. Ook Alain Remue gaf zijn zegen: 'Spannend, meeslepend, onvoorspelbaar en vooral realistisch, zoals in ’t echt, geen onmogelijke flauwekul! Daar hou ik van als flik.' Ook het tweede boek over inspecteur Olivia Leroy 'Zwijgen is bitter' (2024) kon rekenen op lovende reacties en werd bekroond met de Knack Hercule Poirot publieksprijs.