Le cortège du printemps

Als danseres, choreografe, onderzoekster en docente was het een evidentie dat Marian del Valle aan de slag zou gaan met een van de meest emblematische stukken uit de geschiedenis van de dans - een onderwerp dat ze doceert. Le Sacre du printemps (muziek van Stravinsky, choreografie van Nijinsky, kostuums en decorontwerp van Roerich) is sinds de eerste opvoering in 1913 vele malen opnieuw geïnterpreteerd. Het doel hier is niet om de zoveelste versie te creëren, maar om de thema's te onderzoeken in het licht van de bezorgdheden van jongeren in de 21e eeuw.De heidense rituelen die in het oorspronkelijke werk werden gebruikt, zijn gemuteerd door de excessen van overexploitatie. “De droom van een gemeenschap die samenkomt om de aarde te vieren lijkt bijna onvoorstelbaar. En toch blijft de lente [...] ons met verwondering vervullen; er is altijd een jeugd die barst van het leven.” Tijdens een reeks workshops onder begeleiding zullen een tiental jonge amateurs een niet-hiërarchisch danskoor samenstellen.