Jan, mijn vriend - Bruno Vanden Broecke

en ik kan niet slapen want het is te veel het is te veel voor mij gij zijt te veel voor mij gij en als ik in slaap val dan word ik wakker ‘s nachts omdat ik denk dat ik de bel hoor en dat gij aan de deur staat met uw fiets aan uw zij en uw wangen rood kan ik bij u blijven vannacht ja ge kunt bij mij blijven slapen ik wil altijd bij u slapen en dan loop ik naar beneden en er staat niemand alleen de wind die met de bomen speelt en die vraagt mag ik binnenkomen en ik zeg kom wind kom binnen ik ben zo alleen ik kan best wat lucht gebruiken Jan, mijn vriend is een monoloog geschreven door Raven Ruëll, gebaseerd op het boek van Peter Pohl. Bruno Vanden Broecke blikt terug op zijn jeugd. Op Jan, de jongen die toen een diepe indruk op hem maakte en een onvoorwaardelijke vriend voor hem was. Bruno neemt je mee naar zijn donkere gedachtenwereld en brengt het relaas van Jan, zijn vriend.