Isabel François – Annemie François – Ann Verhoeven

Isabel François omschrijft zichzelf als een beeldend kunstenaar onderweg.
Zoekend in de beeldtaal van klei, probeert ze een verhaal te vertellen, een gevoel weer te geven.
Tussen haar werk en de kijker ontstaat vaak een vorm van herkenning en empathie. De kijker wordt als vanzelf uitgenodigd tot introspectie en reflectie waarbij eigen herinneringen en emoties naar boven komen.
De betekenis van een werk kan voor de bezoeker heel anders zijn dan wat ze zelf in gedachten had.

Isabel werkt zowel met steengoedklei als porselein, met de hand opgebouwd of gedraaid op de schijf. Ze combineert haar werk vaak met andere materialen zoals hout, zijde, glas, wol en metaal.

Isabel François verwerkt realistische en abstracte elementen tot een nieuw geheel, tot een nieuw verhaal.

Haar inspiratie haalt ze uit haar eigen levenservaringen en uit de waardevolle ontmoetingen met kwetsbare mensen gedurende haar loopbaan binnen de bijzondere jeugdzorg.

Na enkele jaren Oriëntatie, volgde ze 4 jaar Keramiek aan de academie van Waarschoot. Momenteel volgt ze Beeldhouwen en Ruimtelijke Kunst aan de academie van Eeklo.

Annemie François is reeds van jongs af aan geboeid en gebeten door kunst.
Ze volgde tijdens haar middelbare studies Sierkunsten aan de Maricolen in Brugge.
Nadien volgde ze Keramiek aan de Academie in Gent.
Ze gaf Handvaardigheid aan de Levenschool van Bekaert Zwevegem.

Haar grote liefde voor schilderkunst kwam terug volop tot bloei tijdens de coronaperiode.
Ze volgde enkele cursussen Aquarel en Acryl en vond haar passie in het experimenteren en combineren van verschillende technieken.

Haar werken geven een bepaalde sfeer weer, een droom, een verlangen.

Ann Verhoeven heeft zich na de discipline keramiek vooral toegelegd op beeldhouwkunst.

De liefde voor steen draagt zij mee uit haar jeugd, toen ze haar vader (die vloerlegger was) af en toe vergezelde en meehielp op de werf. Ze is gefascineerd door steen in al zijn vormen: Franse witsteen, terrazzo, speksteen, marmer, albast, serpentijn, granito,...

De natuur en in het bijzonder de zee zijn voor haar een voortdurende bron van inspiratie.

Haar beelden kenmerken zich door abstracte, organische lijnen. Dikwijls glad gepolijst, soms ook ruw gelaten.

De tegenstellingen van het leven past zij toe door hol, bol, glad, ruw af te wisselen en te laten contrasteren of complementeren. Op die manier laat zij de beelden haar emoties tot uitdrukking brengen. Tegelijkertijd daagt zij de toeschouwer uit om vanuit zijn eigen gevoel naar de werken te kijken.