Het meisje met de zwavelstokjes

Een ontroerende voorstelling in kerstsfeer
Uit het dikke sprookjesboek van H.C. Andersen

Een mooi en ontroerend sprookje over een meisje dat op straat leeft. Het speelt zich af rond de kersttijd. Ze moet haar kost verdienen met het verkopen van zwavelstokjes. Dat gaat niet goed en steeds meer gaat ze verlangen naar haar oma. Oma heeft altijd voor haar gezorgd tot ze dood ging. Het meisje bleef helemaal alleen achter op straat. Op het eind van het verhaal komen oma en het meisje weer bij elkaar. Als je ziet hoe gelukkig het meisje is, dan is het toch niet zo´n droevige afloop.

Kerst is het feest van het licht. In deze voorstellingstaat staat het licht op allerlei manieren centraal. Niet alleen letterlijk, maar ook figuurlijk, want de belichting zorgt voor veel verrassingselementen.

Het gegeven van het verhaal is niet om vrolijk van te worden, maar door de speciale benadering van de poppenspeler komt de dood van het meisje in een heel ander licht te staan, waardoor de voorstelling iets lichts en troostrijks krijgt.