Francis Alÿs : The Nature of the Game

Na zijn presentatie voor de Vlaamse inzending voor het Belgische Paviljoen van de Biënnale van Venetië 2022 presenteert Alÿs deze nieuwe, meer uitgebreide opstelling van The Nature of the Game, twaalf jaar na de kunstenaars memorabele overzichtstentoonstelling in WIELS die het Belgische publiek liet kennismaken met de volledige reikwijdte van zijn werk. Sinds 1999 documenteert Francis Alÿs tijdens zijn vele reizen spelende kinderen op openbare plaatsen. Voor de Biënnale van Venetië presenteerde Alÿs een grote reeks kinderspelen die hij tijdens de pandemie maakte in de Democratische Republiek Congo, België, Hongkong, Mexico en Zwitserland, in dialoog met een reeks van discrete schilderijen op klein formaat. Voor WIELS werkt hij enkele nieuwe films af, waaronder kinderspelen die hij recent zag in Oekraïne. Hij confronteert ze met de filminstallatieThe Silence of Ani (2015), waarin kinderen verstoppertje spelen in de ruïnes van een oude Armeense stad aan de rand van het huidige Turkije. Met behulp van vogelgeluiden wekken de kinderen de illusie dat de stad weer tot leven komt. “Terwijl volwassenen spraak gebruiken om ervaringen te verwerken - terwijl volwassenen spreken -, spelen kinderen om de realiteit die ze tegenkomen te assimileren. Hun spelletjes imiteren, bespotten of tarten de regels van de volwassen maatschappij die hen omringt. Spelen kan hen ook helpen omgaan met traumatische ervaringen zoals oorlogservaringen door een simulacrum van het echte te creëren en de dramatische omstandigheden om hen heen om te zetten in een meer fictieve, ludieke wereld. Maar het magische aan een kinderspel is dat het geen geheimen heeft, "het is alles wat er is". Wij als volwassenen zouden trouw moeten blijven aan het kind dat we ooit waren; onthoud en vertrouw dat moment, het meest kostbare van ons bestaan.” Francis Alÿs Spelen is een menselijke basisbehoefte, net zoals eten en slapen. Als kind leren we het instinctief of door imitatie van anderen aan. Het spel moet worden gezien als een creatieve relatie tussen kinderen en hun wereld, een activiteit die soms een sociaal-politieke dimensie kan verbergen. Aangezien sociale interactie zich echter meer en meer online in een virtuele wereld afspeelt, is Alÿs erop uit om dit moment van diepgaande transitie in onze maatschappij vast te leggen en verzamelt hij herinneringen aan kinderspelletjes voor ze verdwijnen. Hoewel een aantal van de spelletjes in verband staan met de traditie van een specifiek gebied, zijn er verschillende die meer universeel voorkomen. Veel van deze spelen zijn afgebeeld op het 16de-eeuwse schilderij Kinderspelen van Bruegel, een kunstwerk dat een grote indruk op Alÿs maakte toen hij het als kind voor het eerst zag. Menselijk gedrag in de stedelijke omgeving observeren en documenteren is de constante in het werk van Alÿs. Zijn films leggen zowel culturele tradities vast als de spontane en ongedwongen handelingen van kinderen, op straat, in conflictzones en in de turbulentie van het moderne leven. De kinderspelen hebben een centrale plaats verworven in Alÿs' praktijk, omdat ze hem in staat stellen de cultuur en de patronen volgens welke mensen leven vast te leggen, soms zelfs op plaatsen waar ze het minst waarschijnlijk lijken voor te komen. Curatoren: Dirk Snauwaert & Hilde Teerlinck Francis Alÿs (België, 1959) woont en werkt in Mexico-Stad. Hij is opgeleid als architect. In zijn praktijk maakt hij gebruik van verschillende media; van schilderkunst en tekenkunst tot video en animatie. In zijn werk kaart hij etnologische en geopolitieke thema’s aan door het dagelijkse leven te observeren tijdens zijn wandelingen en reizen. Zijn reeks Children’s Games (1999-doorlopend) is een verzameling scènes van spelende kinderen van over de hele wereld. Een tiental nieuwe spelen, gefilmd in de Democratische Republiek Congo, België, Canada, Irak en Hongkong, werd n.a.v. de 59ste Internationale Biennale di Venezia getoond. Alÿs heeft zijn werk wereldwijd tentoongesteld in gerenommeerde musea.