Chambres d'O: Ik tape je een bed

De wereld in Ik tape je een bed is allesbehalve volmaakt. Er is ziekte, verlies, onvruchtbaarheid en rouw. Het meest urgent dienen het verval en de imperfectie zich aan in het menselijk lichaam. Tegenover de onvolmaaktheid van de wereld staat in deze dichtbundel de taal met haar veerkracht en vitaliteit. Ze gaat de confrontatie aan met verval en verlies en geeft die met veel mededogen een plaats. Mertens’ gedichten zijn op hun sterkst wanneer haar beelden ruimte krijgen om op een ongedwongen manier voor zich te spreken. Dat doet ze hoogstpersoonlijk en in intieme setting tijdens Chambres d’O. Deze huiskamer is niet toegankelijk met een rolstoel.