Was ik maar een muis, Niels Boutsen

Niels Boutsen, beter bekend onder de artiestennaam Stoomboot, werkte twee jaar lang als muzikant in begeleidingscentrum De Rotonda, een opvang- en begeleidingscentrum voor tienermeisjes in Leuven. De bewoonsters van de Rotonda gingen, soms met argwaan, naast Niels achter de piano zitten en schreven samen met hem liedjes. Over banale dingen, over hun leven in het centrum, maar ook over de situaties die ervoor zorgden dat ze de jeugdhulp nodig hadden.

In de voorstellingen Was ik maar een muis brengt Niels die liedjes en vertelt hij hun verhalen. De voorstelling nodigt uit om de jeugdhulp te zien door zijn bril en mee te beleven hoe zijn kijk op de wereld veranderde door zijn interacties met de bewoonsters. Dankzij die open blik worden taboes doorbroken en krijg je een eerlijke blik in de al te vaak gesloten wereld van de jeugdhulp.

Maar daar blijft het niet bij. Samen met een moderator, een ervaringsdeskundige en het publiek gaat Niels na de voorstelling het gesprek aan over de zin en onzin van de jeugdhulp.

Was ik maar een muis en het aansluitende debat zijn een open uitnodiging voor organisaties die in de jeugdhulp werkzaam zijn of ermee in aanraking komen, maar ook voor jonge en iets oudere toeschouwers om na te denken over de jeugdhulp, waar meer mensen mee in aanraking komen dan we beseffen.