Tristis

Stemloze figuren vertellen het (innerlijk) geweld dat hen wordt aangedaan; het monster is niet de beul maar diegene die het geweld ondergaat.  Dient het masker als bescherming of als tweede opperhuid die mee ademt? Herkennen we de mens of is die enkel te reduceren tot een hoopje vlees?  “Het is juist de negatieve kracht van het geheim, van de sluier en de verhulling die de begeerte wekt en de lust intensiveert. Wie verleidt, speelt met masker, met illusies en schijngehalten. Transparantie vernietigt de speelruimte van de lust. Duidelijkheid laat geen verrassend verleidelijke sluipwegen bestaan, maar is rechttoe-rechtaan doelgericht.“  ~ Byung-Chul Han