Tentoonstelling Camille Henrot WET JOB

Het Middelheimmuseum presenteert met genoegen de eerste uitvoerige institutionele solotentoonstelling in België van de Franse kunstenares Camille Henrot (°1978). De unieke tentoonstelling Wet Job focust op haar beeldhouwpraktijk en brengt werken samen uit de reeksen Overlapping Figures (2011), Desktop Series (2013-2014), Monday (2016), System of Attachment (2018-2021), evenals Henrots serie Wet Job (2021), onlangs gepresenteerd op de Biënnale van Liverpool. De titel van de tentoonstelling verwijst naar een gelijknamige serie schilderijen en beelden die de grenzen van het post-partumlichaam aftast, alsook de tegenstrijdige druk en verwachtingen rond de productiviteit van het lichaam. In de context van deze tentoonstelling neemt Wet Job ook nieuwe betekenissen aan: het verwijst naar zorgende handelingen als wassen of borstvoeden, maar ook naar de vloeibaarheid van identiteit, naar leven en verlies, en naar de soms ‘knoeierige’ of ‘morsige’ aard van afhankelijkheid. Henrot was altijd al geboeid door de spanning tussen hechting en scheiding, zowel als mensen ten opzichte van elkaar, als in verhouding tot onze omgeving en (technologische) apparaten. Dit loopt als een rode draad door haar werken. Geïnspireerd door literatuur, social media, cartoons, poëzie, zelfhulp en de alledaagse banaliteit, toont Henrots oeuvre de complexiteit van het leven in een steeds meer geconnecteerde en overprikkelde wereld. Henrot wil met haar sculpturale praktijk vooral vorm geven aan een ‘tussenstaat’ van het lichaam, dat zich eigenlijk altijd bevindt in een overgang van de ene toestand naar de andere, aan verschuivende identiteiten, innerlijke conflicten en de voortdurende drang van de maatschappij naar gelijktijdige expressie en consumptie. Henrot nam in 2013 de Zilveren Leeuw in ontvangst op de Biënnale van Venetië voor haar baanbrekende film Grosse Fatigue (2013), die wordt beschouwd als een van de belangrijkste werken van dat decennium. In 2017 werd Henrot uitgenodigd voor de Carte Blanche-serie in het Parijse Palais de Tokyo, wat resulteerde in de grote overzichtstentoonstelling Days Are Dogs. In 2014 ontving ze de Nam June Paik Award en in 2015 de Edvard Munch Award. Ze heeft deelgenomen aan talrijke solotentoonstellingen wereldwijd, recent nog in het Kestner Gesellschaft in Hannover, de National Gallery of Victoria in Melbourne, het Art Sonje Center in Seoul en de Tokyo Opera City Art Gallery.