Reporters de guerre

Begin jaren 1990 arriveerden honderden journalisten van over de hele wereld in Bosnië om verslag uit te brengen over de oorlog en het beleg van Sarajevo. Onder hen de Belgische journaliste en RTBF-correspondente Françoise Wallemacq. Twintig jaar later creëert Sébastien Foucault een pakkende theatervoorstelling over de verantwoordelijkheid van verhalen vertellen. Voor Foucault is dit de start van een reflectie over zijn eigen praktijk van documentair theater, en over de grenzen waartegen je botst bij het ensceneren van verhalen. De voorstelling twijfelt constant tussen journalistiek en theater: op het podium treffen we de journaliste Françoise Wallemacq en de voormalige Bosnische journaliste Vedrana Božinović aan, die tijdens de oorlog in voormalig Joegoslavië verslag uitbracht, maar sindsdien actrice is geworden; en Michel Villée, voormalig persvoorlichter van Artsen zonder Grenzen België, en vandaag poppenspeler. Zij gebruiken het medium van theater – en zetten daarbij verschillende representatietechnieken in – om oude radioreportages om te zetten in theatrale gebaren.