Nomadland - Chloé Zhao

De 61-jarige Fern gaat de baan op in haar omgebouwde busje. Na de dood van haar man en de sluiting van de lokale fabriek is haar thuisstadje in het landelijke Nevada een spookstad geworden. De plek kan haar niets meer bieden - ook geen troost - en dus wordt ze een hedendaagse nomade, steeds onderweg naar nergens. Tussendoor werkt ze in een magazijn van Amazon, poetst ze wc’s en ontmoet ze andere nomaden, mensen die buiten de conventionele maatschappij leven en het eeuwenoude Amerikaanse landschap doorkruisen. 'Nomadland' werd dé grote winnaar van de Oscars en critici zijn unaniem: die beeldjes zijn meer dan terecht. Actrice Frances McDormand kreeg haar derde Oscar (na 'Fargo' en 'Three Billboards Outside of Ebbing, Missouri') en regisseur Chloé Zhao ('Songs My Brothers Taught Me', 'The Ride'r) schreef filmgeschiedenis door (nog maar) als tweede vrouw ooit de Oscar voor Beste Regie te winnen. 'Nomadland' is een waar meesterwerk waarin Zhao als een echte chroniqueur haar camera richt op hedendaagse outcasts - velen van hen vertolkt door echte nomaden - en het oeroude landschap dat ze doorkruisen prachtig in beeld brengt. Bij haar Oscar-speech sprak McDormand dan ook de wijze woorden: 'Kijk de film op het grootste scherm dat je vindt en neem iedereen die je kent mee naar een bioscoop, schouder aan schouder, in die donkere ruimte.'