Niets is voor altijd

In mijn eigen beeldentaal tracht ik toeschouwers te prikkelen of in verroering te brengen, na te denken over wat was, is en zal zijn. Door voorwerpen die eigen zijn aan deze expositie-locatie uit zijn context te halen door vervorming en verbranding, krijgt de vergankelijkheid een andere dementie. Herinneringen en verhalen worden hiermee geassocieerd waardoor je met andere ogen naar hetzelfde voorwerp kijkt. De schoonheid zien in het verval is een kunst.