Matthieu Lobelle - The way to heaven and back

Matthieu Lobelle onderzoekt in zijn werk grenzen: de grens tussen leven en dood, de relatie tussen natuur en cultuur, tussen de geschiedenis en het heden… waarbij dikwijls de mens als centraal gegeven in vraag wordt gesteld. De beelden in zijn werk vinden meestal hun oorsprong in de persoonlijke herinnering of het collectieve geheugen, gerelateerd aan een hedendaagse problematiek. Er zijn een aantal beelden die in wisselende gedaanten terugkeren: het landschap, het huis (compact en gesloten als metafoor voor de menselijke natuur), het zijn. En de figuur, uitgebeeld als een sculptuur herleid tot het essentieel herkenbare: de mens die zich tevergeefs probeert los te wrikken uit zijn geschiedenis want les traces humaines zijn roodgekleurd. De kunstenaar bekijkt vanuit het observatorium en rapporteert in zijn parallelle wereld.