Geen Kersentuin

Een man wordt brutaal geconfronteerd met zijn eigen sterfelijkheid. In de laatste uren van zijn leven vallen de kleppen van zijn ogen en doorloopt hij de verschillende stadia van een dol verwerkingsproces. Er rest hem uiteindelijk nog één principe in het aanschijn van de dood: radicale eerlijkheid, ten opzichte van zichzelf en de geliefden die hem omringen. Geen Kersentuin is een tragikomische vertelling over liefde en dood, en hoe we altijd schipperen tussen slaan en zalven, leed en troost. Peter De Graef en Compagnie Cecilia slaan voor het eerst de handen in elkaar met een originele tekst voor drie spelers. Zoals de titel doet vermoeden met een vette knipoog naar één van de beroemdste stukken van Anton Tsjechov.