Doctor Faustus - Andreas Haefliger

‘De sonate had haar noodlot verwezenlijkt, haar doel bereikt dat geen ander doel te boven kan gaan, zij hief zichzelf op en ontbond zichzelf, zij nam afscheid.’ In Thomas Manns beroemde roman 'Doctor Faustus' wordt de laatste pianosonate van Ludwig van Beethoven opgevoerd als het eindpunt van een manier van muzikaal denken. In het slotakkoord van deze sonate maakt de muziekgeschiedenis een faustiaanse wending, waarvan de Münchense componist Adrian Leverkühn - de held van Manns roman - de vruchten zou plukken. Toppianist Andreas Haefliger laat horen hoe de toonspraak van Beethovens beroemdste sonate doorwerkt in de caleidoscopische karakterstukken van Robert Schumann en de halfmystieke pianovariaties van Aaron Copland.