De democratie is ziek

Onze democratie is ziek. De diagnose is gesteld : de ziekte heet particratie. Medicatie ontbreekt.  De patiënt weigert iedere behandeling maar heeft op 26 mei lelijke klappen gekregen. De artsen schudden het hoofd. Hun goede raad wordt afgewezen. Gevolg : België wordt niet of zeer slecht bestuurd , ondanks - of juist vanwege - de vele regeringen die we hebben, als ze tenminste gevormd geraken. Misnoegdheid woekert alom, boosheid tiert welig. Is de situatie zorgwekkend maar niet hopeloos? Of ligt de democratie op haar sterfbed  en kijken haar vijanden grijnzend toe?